"Single ladies-3" киноны адуучин залуугийн дүрээр олны танил болсон Г.Анандтай ярилцлаа. Тэрбээр авто ослын хэргээр ял шийтгэл хүлээж Өршөөлийн хуулийн дагуу суллагдаад байгаа юм. 


-Юуны өмнө манай сайтын урилгыг хүлээн авсанд баярлалаа. Та саяхан суллагдсан… Уучлаарай яах аргагүй энэ асуултаас эхлэх нь. Хэр удаан суув?

-Гурван жилийн хорих ял сонсож, засан хүмүүжүүлэх газар жил гаруй суугаад саяхан өршөөлөөр суллагдсан...


-Олон нийтийн дунд “Ингээд л гарч ирж байгаа юм уу” гэж танд эргэлзсэн, таныг өмөөрсөн, буруутгасан янз бүрийн хандлага ажиглагдсан. Та үүнийг хэр их мэдэрч, анзаарч байна вэ?


-Гудамжаар алхаж байхад “Монголд хууль байна уу” гэж орилох хүн цөөнгүй таарсан. 

Намайг баян чинээлэг учраас мөнгө төлөөд л гараад ирсэн гэж зарим хүн буруу ойлгодог юм шиг санагдсан. Би жирийн л айлын хүүхэд шүү дээ. 


Энэ жил ардын хувьсгалын 100 жилийн ойгоор санамсар болгоомжгүй байдлаасаа болж хэрэг үйлдсэн хүмүүсийн ялаас хоёр жил хөнгөлөх өршөөл үзүүлсэн юм. Энэ хуулийн дагуу суллагдсан.  

Хэргийн шүүх үйл явц яг л хуулийн хүрээнд болж өнгөрсөн. 

Гэхдээ над руу дайрч давшилсан хүмүүст би уурлаж гомдохгүй зүйлгүй. Би буруу зүйл хийсэн хүн. 

-Хэрэг явдлын талаар эргэн дурсаж болох уу. Сошиалд таныг согтуу үедээ санаатайгаар хүний амь бүрэлгэсэн гээд янз бүрээр л бичиж байсан. Чухам юу болсон юм бэ? 

- Намайг бүр хутга барьж яваад санаатайгаар хүний амь хөнөөсөн гэж гэж бичсэн байсан. Би буруутай зүйл хийсэн, гэхдээ болсон явдлыг нуулгүй л ярья. Мэдээж надад энэ бүхнийг дурсах амар биш байна.

Тэр шөнө би найзуудтайгаа шоудсан юм. Гараад машиндаа унтаад үүрээр сэрсэн юм. Үүрээр ямар ч хүн байхгүй, гар утас унтарчихсан. Гэр тэндээс холгүйхэн учраас энэ хооронд яав л гэж бодоод л машинаа  асаагаад хөдөлчихсөн.

 Яг машинаа унаж хөдлөөд 2-3-хан минутын дотор л хэрэг болж өнгөрсөн./санаа алдав/


-Эргээд бодоход тэгэхэд тэгдэг байж.... гэсэн бодол олон төрсөн байх. Тэр бодлуудаасаа хуваалцахгүй юу?

-Хэрвээ, хэрвээ…./бодолхийлэв/ Энэ талаар мөн ч олон удаа олон хувилбараар бодож үзсэн. 

Ядаж л тэр үед хамгаалагчид такси дуудаад өгөөч гэж хэлсэн бол, гар утсаа цэнэглүүлсэн бол тийм юм болохгүй л байсан юм…


-Залуу хүн алдаа л биз гэж өмөөрөх хүмүүс ч бас байгаа?

-Залуудаа алдах эрхтэй гээд л “савж” саагиад явдаг ч үнэндээ алдаж болохгүй зүйл гэж бий. Миний гаргасан алдааг зөвхөн зам тээврийн осол гэж хэлэхэд ч багадах хэрэг. 

Гайгүй байлгүй гэж тоомжиргүй хандсан зүйлс биднийг хэзээ ч төсөөлөөгүй ангал руу унагадаг юм билээ. Энэ бол гайхуулж ярих сайхан түүх биш шүү дээ. Гол нь залуусыг над шиг биттгий алдаасай гэж хүссэндээ л  үүнийг ярьж байгааг минь зөвөөр ойлгоорой. 


Бичлэг үзэх:


-Энэ хэрэг явдал болж өнгөрсний дараа танд яг юу бодогдсон бэ? 

-Би маш болчимгүй үйлдэл гаргасан. Түүнийгээ мэдэж байгаа хэрнээ л өөрөө өөртөө итгэж чадахгүй, яах учраа ч олохгүй өөртэйгээ зөндөө зөрчилдсөн. Сэтгэл зүйн хувьд “Би ийм зүйл хийчихлээ гэж үү” гэдэгтэйгээ эвлэрэхгүй байсан хэрэг. Хэрэг эцэслэн шийдэгдтэл бараг 5-6 сарын турш гэртээ байсан. 

Хэд хэдэн кинонд тоглоод олонд танигдаж байсан ч шууд л “Алуурчин” гэсэн нэрээр солигдох тэр мэдрэмжийг үгээр хэлэхэд хэцүү.


Шүүх хурал дээр өөрийн гэм бурууг зөвшөөрч, ямар ч ял шийтгэл оноосон  хүлээн зөвшөөрнө гэдгээ илэрхийлээд хохирогчийн ар гэрийнхнээс уучлал хүссэн...


-Үйлдсэн хэргийнхээ хуулийн хүрээнд тохирох шийтгэлээ хүлээлээ. Гэтэл хуулиас гадуур, тэр дундаа сошиал орчинд дахиад л яллаж байх шиг байна. Хүмүүсийн сэтгэгдлийг хэрхэн хүлээж авав? 

-Эхэндээ гэр бүлийнхэн, ойр дотны хүмүүс маань өөрийнхөө талаарх мэдээг битгий унш гэдэг байсан. Гэсэн ч олоод л уншина. Юу гэсэн нь угаасаа ойлгомжтой шүү дээ. 

Тэгж хэлүүлэхгүй байхын ч аргагүй. Хэрэг үйлдсэн хүн юм чинь. Заримдаа одоо больчих л доо мартчих л даа гээд хэлмээр санагдах ч үе гарна. Гэхдээ хүмүүс хэзээ ч мартахгүй. 

Мартагдах зүйл биш болохоор зүхүүлж, элдвээр хэлүүлээд ч хамаагүй…”Би цаашдаа амьдаръя” л гэж бодох болсон. 


-Хохирогчийн талд ч бас амар байгаагүй биз ээ?

-Хохирогчийн ар гэрийнхэн надад үнэхээр уужуу сэтгэл гаргасан гэдгийг хэлэх ёстой. Санаатайгаар үйлдээгүй болохоор намайг ойлгох гэж хичээсэн болов уу гэж боддог. Гэхдээ мэдээж намайг уучлаагүй байх. Уучлаад өнгөрчих зүйл биш гэдгийг ч би сайн мэдэж байгаа. 


-Та өөрийгөө уучилсан уу? 

-Энд уучлал гэж үг ярих нь тохиромжгүй байх. Өөрийгөө уучилна гэж байхгүй. Харин ч үлдсэн бүх амьдралынхаа туршид харамсаж, гэмшиж л явах ёстой байх…


-Танд хамгийн их урам зориг, итгэл өгсөн зүйлс юу байв?


-Ямар ч зүйл болсон намайг хайрласаар байгаа гэр бүлийнхэн маань л надад үргэлжлүүлж амьдрах итгэл өгсөн. Манай гэрийнхэн тийм уран цэцэн үг хэлээгүй ч над руу харах харц, хийж байсан үйлдэл болгон нь намайг босох ёстойг, юуны төлөө амьдрахыг ойлгуулж байсан юм.


Шоронгийн нэг ижил хувцас өмсөөд, үсээ хусуулаад, адилхан хоол идэх үед өөрийгөө хэн бэ гэдгийг олж харсан. “Ээж аав эрүүл өсгөсөн л байна. Чи тэгээд юугаараа илүү юм бэ” гээд л өөрөөсөө асууна.  

Тэгээд л хөрсөн дээрээ буугаад үнэнтэйгээ нүүр тулахад хэн ч биш байдаг байхгүй юу. 


Эцэст нь “Тэгвэл одоо би зүтгэх хэрэгтэй юм байна. Чаддаггүй зүйлээ чаддаг болъё, чаддагаа хамгийн сайнаараа хийх гэж хичээдэг байя гэж бодоход л биеэ тоох үзэл, хий хоосон мөрөөдлүүд дарагддаг юм билээ. 


-Дасан зохицож амьдрах л ёстой шүү дээ? 

-Дасан зохицох ч биш л дээ. Дасан зохицно гэдгийг би “Ингэж л байдаг, за яадаг юм гараад л ирнэ биз” гэсэн хандлага байх болов уу гэж бодож байна. Харин гэмээ ухаарч цаашдаа давтахгүйн төлөө,өөр хэн нэгнийг ижил алдаа гаргуулахгүйн тулд л амьдрах хэрэгтэй.


-Одоогоор та юу хийж байна вэ? 

-“Аавынхаас” одооноос илүү хичээж амьдаръя, намайг гэх хүмүүс бий тэднийхээ төлөө дахин эхлүүлье гэсэн итгэл үнэмшил тээж гарсан. Үүнийхээ төлөө өөрийн сурч, эзэмшсэн мэргэжлээрээ  ажиллаж эхэлж байна даа. 


-Яг ямар бизнес хийж байна вэ?

-Гарч ирснээсээ хойш найзуудтайгаа хамтарч Гоомаа ХХК /Goomaa LLC/ үүсгэн байгуулж Chirun кофе шоп,  vroom нэртэй авто салон, лоунж ажиллуулж эхлээд байна. Сар хүрэхгүй хугацаанд ажиллаж байгаа ч ажил боломжийн л байна. Бараг мэргэжлээрээ  ажиллаж байна гэх үү дээ. Би СЭЗИС-ийг бизнесийн удирдлагын чиглэлээр төгссөн юм.


-Таныг жүжигчин мэргэжилтэй гэж бодож байлаа. Өөр мэргэжилтэй байх нь ээ? 

-СЭЗИС-ийг төгссөн ч төгссөнөөсөө хойш мэргэжлээрээ ажиллаж үзээгүй. Азаар гэх үү дээ, Ундармаа эгчтэй танилцаж, Single ladies кинонд тоглосноор хүмүүс таних болсон. Түүнээс хойш ганц нэг кино зураг авалт, рекламд тоглож санхүүгээ зохицуулж явлаа. 


-Дахиж кинонд тоглох бодол бий юу?

-Нэг хэсэг дахиж дэлгэцийн урлагт тоглохгүй, олны нүднээс хол байна гэж бодсон үе бий. Цахим хаягнуудаа private болгоод, фэйсбүүкээ ч хаасан. Саяхнаас ойр дотнынхон маань намайг ингээд зогсож болохгүй. Үргэлжлүүлэх хэрэгтэй гэсэн юм. Одоо бол хэрвээ надад кинонд тоглох санал ирээд, надад сонирхол төрвөл  хүлээж авна гэж бодох болсон 


-Залууст хандаж юу хэлэх вэ? 

-Өнгөрсөн нэг жилийн хугацаанд их бодсон… Хүн холыг харах ёстой юм билээ. Өмнө нь ажлыг голоод л өөрийгөө хэт өндрөөр үнэлж байжээ. Үүнээс л болж гэмт хэрэг гарсан шүү дээ. “Энүүхэн хооронд би жолоо барьж чадах юм чинь” гэж бодсон. Тэгэхгүйгээр “Үгүй ээ, юу билээ. Би чинь уучихсан байгаа” гэсэн бодол төрсөн бол тийм үйлдэл хийхгүй байх байсан. 

Тийм учраас залуустаа юмыг жижиг гэж гэж бүү бод, хэзээ ч тоомжиргүй хандаж болохгүй гэдгийг хэлмээр байна.

Хэдхэн жилийн өмнө ЦЕГ-аас “Нэг хором” аяныг зохион байгуулж байсан шүү дээ.

Бид заримдаа ганцхан хормын тэвчээгүйгээс болж, болчимгүй үйлдлээрээ бүхий л амьдралаа сүйрүүлчихдэг юм байна. 

Суллагдсанаасаа хойш залууст “Тайван бай, ганцхан хормоос бол амьдралынхаа үнэт зүйлсийг алдана шүү. 

Хамаагүй ээ, зодоон болох гээд байвал зугтаачих. Хэзээ ч сайн үр дүн авчрахгүй. Ууж, идсэн үедээ машин тэрэгнээсээ бүр хол бай. Яахав дээ хорин мянган төгрөгөөр жолооч дуудна шүү дээ” гэж хэлдэг..